Hoe geef ik mijn document een professionele uitstraling? In deze blog lees je alles over de verschillende manieren van inbinden, wat je hiervoor nodig hebt, wat je wel en niet moet doen en de voor- en nadelen van de verschillende inbindsystemen.

De meeste mensen zijn visueel ingesteld, dus als jij de laatste hand hebt gelegd aan jouw plan, rapport of concept, dan is nu het moment aangebroken om dit in een mooi jasje te steken. Want eerlijk is eerlijk, een professioneel ingebonden document maakt nou eenmaal meer indruk dan een paar aan elkaar geniete A4tjes. Daarom geven wij in deze blog antwoord op de vraag: Inbinden ,

Natuurlijk heb je zelf al gezorgd voor een mooie lay-out, een goed leesbaar lettertype (font), de juiste grootte van de tekst (corps) en eventueel mooie illustraties. Dat alles geprint op een iets dikker papier (bijvoorbeeld 100 grams) om het geheel wat meer gewicht te geven. Hoogste tijd om alles mooi in te binden. 

Daarvoor kun je kiezen uit vier verschillende inbindsystemen:

1. thermisch inbinden
2. inbinden met een plastic bindrug
3. inbinden met een metalen bindrug (ook wel draadrug of wirebind genoemd)
4. inbinden met een klemrug of in een klemmap

Welk systeem jouw voorkeur heeft, is vooral een kwestie van smaak.

1. Thermisch inbinden

Thermisch inbinden is een veelgebruikte methode. Hierbij stop je je geprinte document in een mapje met een lijmlaag: dit steek je vervolgens in een verwarmingsapparaat . Tijdens het opwarmen smelt de lijmlaag en dit zorgt ervoor dat het papier komt vast te zitten in het mapje. Deze thermische inbindmapjes kun je in allerlei kleuren kopen, in verschillende diktes en met verschillende voorbladen of covers (transparant, karton of zelf leatherlook) en verschillende schutbladen.

Het voordeel van deze manier van inbinden is dat het relatief eenvoudig is. Nadeel is dat het best duur is in gebruik en dat de hechting niet altijd even goed is; in het ergste geval vallen alle pagina’s eruit als je het document openslaat. Dit risico loop je vooral bij de goedkopere machines.

Tip: als je de voorkeur geeft aan thermisch inbinden, kies dan altijd voor een kwalitatief goede machine als je zeker wilt zijn dat je presentatie een lang leven beschoren is! Ze zijn weliswaar duurder, maar dan heb je wel een kwalitatief hoogwaardige bindmachine waar je op kunt vertrouwen.

2. Inbinden met plastic bindruggen

Als je je document wilt inbinden met een plastic bindrug, dan moet je het papier eerst voorzien van – meestal – 21 gaatjes; dit heet ponsen. Daarna rijg je de plastic bindrug door de openingen. Bij bijna alle machines zijn deze twee functies (ponsen en inbinden) gecombineerd. De meeste gecombineerde machines ponsen tot maximaal 25 vel in één keer. Als je dikkere stapels moet verwerken, dan is een losse ponsmachine met een grotere ponscapaciteit aan te raden.

De plastic bindruggen (ook vaak spiraaltjes genoemd) zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren en dikstes, van 6 mm tot 25 mm. De inbindcapaciteit varieert van circa 30 tot maximaal 250 vel.

Om het geheel af te maken, voeg je een dikker voor- en achterblad toe aan jouw presentatie, in vakjargon noemen we dit schutbladen. Natuurlijk ook verkrijgbaar in alle kleuren en varianten. Erg populair zijn transparante schutbladen. Let wel heel erg goed op dat als je een transparante cover wilt gebruiken, je altijd een schutblad kiest dat geschikt is voor het inbinden van documenten en dossiers. Je zou namelijk zomaar op het idee kunnen komen om een overheadtransparant uit de kast te trekken en hiervoor te gebruiken. Doe dit alsjeblieft nooit, want je ruïneert gegarandeerd je ponsmachine. Overheadtransparanten zijn namelijk veel dikker en taaier, het ponsblok van je machine kan dit niet aan.

Nadeel: het is een bewerkelijke inbindmethode en voor een ongeoefende hand een behoorlijk gepriegel om de plastic bindruggen goed door de ponsgaten te rijgen.

3. Inbinden met metalen bindrug

De meeste mensen vinden een metalen bindrug (draadbind of wirebind genoemd) mooier dan een plastic bindrug. Voor belangrijke dossiers of presentaties kiezen de meesten dan ook voor dit systeem.

Om een document met een metalen bindrug in te binden, moet je het papier eerst ponsen: er worden dan 34 gaatjes in geperforeerd. Dit wordt ook wel het 3:1 systeem genoemd. Het draadbind- of wirebind-systeem komt in grote lijnen overeen met het plastic inbindsysteem, het verschil zit ‘m in de soort bindrug: in dit geval rijg je er een metalen bindrug doorheen, die daarna wordt dichtgeklemd. De meeste draadbind- of wirebind-inbindmachines zijn combi-apparaten die zowel ponsen als inbinden. Bij intensief gebruik adviseren wij om gebruik te maken van een los ponsblok. Metalen bindruggen zijn in verschillende diktes verkrijgbaar: van 6 mm tot 25 mm of voor grotere hoeveelheden papier nog dikker. Bovendien kun je kiezen uit verschillende kleuren, zelfs zilver metallic is een optie.

Tip: Als je de omslag wilt opleuken met een foto of grafische afbeelding, zorg dan dat je hiervoor het juiste, kwalitatief hoogwaardig papier gebruikt, speciaal geschikt voor kleurafdrukken. Gebruik van fotopapier is ook een optie. Een simpele alternatieve oplossing: print het op gewoon papier en kies voor een transparante omslag (wel eentje die geschikt is voor het inbinden van documenten en dus kan worden geponst; gebruik nooit overheadtransparanten, want daarmee sloop je gegarandeerd je ponsmessen!). Nadeel: het is een bewerkelijke inbindmethode en voor een ongeoefende hand een behoorlijk gepriegel om de plastic bindruggen goed door de ponsgaten te rijgen.

4. De klemrug of de klemmap

Tot slot kun je kiezen voor de klemrug of de klemmap . Een supersimpele en supergoedkope manier van inbinden: gewoon een plastic stripje waar je je documenten inschuift. De klem houdt alles keurig op z’n plek. En bij de klemmap heb je er meteen een omslag bij (cover en achterkant). Verkrijgbaar in alle kleuren van de regenboog. Enig nadeel is dat klemruggen slechts in 2 maten verkrijgbaar zijn: tot 30 vel of 30-60 vel. Is jouw rapport dikker, dan moet je altijd uitwijken naar een van de andere inbindmethoden.